یک روز قبل از آنکه خامنه‌ای به «خواص» نهیب بزند که باید از دو‌پهلو‌‌گویی دست بردارند و «شفاف» موضع بگیرند، اتفاقاً رفسنجانی – که بنابر اِمارات موجود، طرف اصلی این خطاب است – در «مجلس تشخیص مصلحت»، جلسه‌ای برگزار کرده بود و در آنجا حسن روحانی طی قرائت سند مفصلی، برای اولین بار، با شفافیّت تمام، موضوع مورد دعوا و دو طرف دعوا را معرفی کرد.
با مطالعۀ این سند، برای اولین بار، به روشنی مطرح می‌شود که دعوا بر سر میراث امام و اختلاف در تفسیر روایات مربوط به «ولایت فقیه» و «امام زمان» و اینجور چیزها نیست، دعوا بر سر منابع ثروت و اقتصاد کشور است و شاه‌کلید آن طرز اجرای «اصل ۴۴».
البتّه باز هم یکی از «خط قرمزهای نظام» اجازه نمی‌دهد که آقای روحانی توضیح دهد که این «اصل ۴۴» – پس از سلطۀ نئولیبرالیسم بر اقتصاد جهانی – خصوصی‌سازی‌ِ صنایع، تجارت و بانکها را، علیرغم قانون اساسی اولیۀ ایران که ملّی کردن آنها را مقرر کرده بود، در دستور کار دولت ایران گذاشت.
[ادامه مطلب...]