مبارزه مسلّحانه و اپورتونیستها جلد دوم – کارنامه سه سال «کار آرام سیاسی»

جلد دوم «مبارزه مسلّحانه و اپورتونیستها»

جلد دوم کتاب مبارزه مسلّحانه و اپورتونیستها همان گونه که در پیشگفتار آمده است ماهیت اپورتونیستها را در جریان عمل نشان می‌دهد. این کتاب کارنامه سه سال کار آن جریانات سیاسی است که در شرایط شبه دمکراسی بعد از قیام یا همچون قارچ از زمین روئیدند و یا نطفه‌هایی بودند که سر از تخم بیرون آوردند و تنها رسالت خود را دشمنی با تئوری مبارزه مسلّحانه قرار دادند و به بهانه آنکه تئوری مبارزه مسلّحانه به مسئله حزب طبقه کارگر و کار سیاسی بمیان توده‌ها اهمیّت نمی‌دهد از طرفی تئوریهای خود را توجیه کردند و از طرفی دیگر عدم درک خود را از تئوری مبارزه مسلّحانه بوضوح آشکار ساختند. [ادامه مطلب...]

نفوذ مارکسیسم در نهضت ضدّ امپریالیستی ایران و موضع سازمانهای مارکسیستی در قبال آن

پیشگفتار

کمتر از نه سال از زمانی که شاه دوهزار و پانصدمین سال تاسیس شاهنشاهی را در ایران جشن گرفت میگذرد. در این جشنها سران و مقامات رسمی بسیاری از کشورها از آمریکا گرفته تا شوروی و چین در کنار خرابه‌های تخت جمشید و در میان تجملاتی بیسابقه حضور یافتند تا به شاه برای ایجاد کشوری «با ثبات» تبریک بگویند. شاه در حضور همین‌ها خطاب به کورش بنیانگذار اولین سلسله شاهنشاهی در ایران گفت: «کورش آسوده بخواب که ما بیداریم».

[ادامه مطلب...]

«بورژوازی لیبرال»؟!...

بورژوازی لیبرال، این ترکیبی است که بسیاری از اپورتونیست‌ها از جمله اپورتونیست‌های غاصب نام سازمان چریکهای فدائی خلق ایران در به اصطلاح تحلیل‌های خود بکار می‌گیرند.
این ترکیب امروزه ورد زبان آخوندها نیز هست. آنها نیز بر سر منابر و در حوزه کار تبلیغی خود از آن سود می‌جویند و این ارمغان اپورتونیست‌ها برای آنان است و در پی این همه، واژه مذکور بر سر زبان توده نیز افتاده‌است. [ادامه مطلب...]

کسانی که مورد خطاب کمیته مرکزی خائن حزب توده قرارگرفته‌اند، چریکهای فدائی خلق نیستند!

جنبش نوین کمونیستی ایران در شرایطی شروع به رشد کرد که از یکسو مواجه با دیکتاتوری گسترده‌ای بود که کوشش داشت هر حرکتی را در نطفه خفه کند و از سوی دیگر با رُکود و خَمودی مواجه بود که بعلت اشتباهات و خیانتهای سازمانهای باصطلاح «آگاه»، و بخصوص خیانتهای حزب توده، بر توده‌ها مستولی شده و لاجرم اِعمال دیکتاتوری را بر خلق امکان‌پذیر و مؤثر می‌ساخت. بهر کجا که می‌رفتیم، آثار مشی «انقلابی»!! «توده‌ایها» باقی بود. رهبران، آنچنان با سرعت خودرا از میدان نبرد بیرون افکنده بودند که حرکت آنان می‌تواند برای هر خیانت پیشه‌ای آموزنده و تحسین بر‌انگیز باشد! اینان حتی آنقدر شرافت انقلابی نداشتند که بخشی از کثافاتی را که بوجود آورده بودند پاک کنند و سپس میدان را خالی نمایند. [ادامه مطلب...]