پس از سرنگونی رژیم شاه، با توجه به این که رژیم جمهوری اسلامی با فریب تودهها و با ادعای مردمی و ضد امپریالیست بودن، سکّان امور را به دست گرفته بود تحلیل ماهیت دولتِ تازه استقرار یافته مبرمترین وظیفه کمونیستها به شمار میرفت. اهمیت مسئله در آن بود که میبایست با کسب شناخت از ماهیت واقعی این دولت، راه مبارزه برای تحقق مطالبات انقلابی کارگران و تودههای ستمدیده آشکار گشته و نیروی انقلابی آنها در مسیری درست به حرکت در آید. اما در این زمان تشکلی که خود را ادامه سازمان چریکهای فدائی خلق جلوه میداد، و به این اعتبار بسیاری از جوانان مبارز و تودهها حول آن جمع شده بودند، آگاهانه از این وظیفه سر باز زد. رهبران این سازمان که اساساً با نظرات و مواضع انقلابیِ گذشته چریکهای فدائی خلق بیگانه بودند، با شانه خالی کردن از انجام چنان وظیفهای میکوشیدند سیاستهای مماشات گرانه خود با رژیم جمهوری اسلامی را به نحوی در میان هواداران و تودههای طرفدار این سازمان توجیه کنند. به همین دلیل در نشریه «کار»، به عنوان ارگان آن سازمان، هر بار سازشکاریهای خود با رژیم جمهوری اسلامی را به گونهای متفاوت با روزِ قبل توجیه میکردند.
[ادامه مطلب...]