پاسخ به مقاله اول رفيق (خ)

اين درست است که در تحليل نهائی، منافع طبقاتی هر فرد است که او را در صف انقلاب يا ضدانقلاب (مستقيم يا غيرمستقيم) قرار می‌دهد، ولی اينهم واقعيتی است که افراد می‌توانند در پروسه‌ای با کسب ايدئولوژی انقلابی يا غيرانقلابی در اين يا آن صف قرار بگيرند و گذشته از اين يک فرد انقلابی ممکن است، در شرايط خاص، مبلغ ايدئولوژی غيرانقلابی شود يعنی اپورتونيسم را اشاعه دهد و پس از برخورد به خود، موضع خود را اصلاح نمايد. عوامل مختلفی در کشاندن يک فرد انقلابی به دفاع از نظرات اپورتونيستی دخالت می‌کنند: بی‌تجربگی و خصوصيات خرده‌بورژوائی از جمله اين عوامل هستند. تشخّص‌طلبی، ميل به فراکسيون بازی و خصالی از اين قبيل ممکن است برای مدتی انقلابی‌ترين افراد را نيز به خود آلوده کند. بنابراين آنچه در مبارزه ايدئولوژيک‌ِ درون سازمان الزام‌‌آور است، توجه کامل به اين مسئله است. [ادامه مطلب...]

مبارزه با سلطه امپریالیسم یا «انحصار طلبی»؟!

ما قبلا در راه فدائی شماره ۱، برخورد این «طیف» از «فدائیان خلق» را در مورد وضعیت کنونی و وظایف مبرم دیده‌ایم و از قضا در این زمینه است که می‌توان بخوبی ماهیت اینگونه لفاظان را شناخت وگرنه تشخیص آن در کتابهائی نظیر راه فدائی شماره ۸ اندکی دشوار می‌شود. [ادامه مطلب...]